नाती माणुसकीची

  वाहून गेली सारी आशा  वाहून गेला आता भरवसा येतो सांगा पाऊस हा कसा ?                  कधि कोरड्या ठक्क विहिरी                 कोमेजलेली पिके हिरवी                 रानोमाळी भटकंती करिती         गुरे बिचारी पाण्याच्या त्या थेंबा साठी           डोळे लावतो आभाळा कडे             तुझ्या येण्याचा भास कुठे तरी        मग अचानक फाडून येतो आभाळच सारे गाडून टाकतो , उमललेले स्वप्न पसारे      वाड्या वस्त्या उजाडून सारया  वाहतच राहतो ,बरसतच राहतो अश्रू देवून डोळ्यातूनही  प्रलयाचा आभास करवतो आस लावतो तुझ्या येण्याने  रूजण्याची रे ,फुलण्याची रे मग तू का येतोस असा? वैरी म्हणून , संपवून जातो सार सार -----

       मलबा सपनो का ,मलबा अपनो की लाशो का मलबा         मलबा सजाये हुँए घरो का            संजोये हुँए धन का मलबा खेतो मे ं लेहलेहाती फँसलो का            उजडी बांगो का मलबा       आँगन में बँधे पशुओ का मलबा      झुँटे वांदों का मलबा ,सियासी रांजों का मलबा मलबा मलबा मलबा कई बार बांधी हुँई हिंमत का मलबा

                               झाली पुस्तकांची मैत्री                      पानो पानी चे लेख जागविती किती किती रात्री                             मर्ढेकरांच्या काव्य पंक्ति                          कुसुमाग्रजांची शैली ओघवती                             वि.दा.ची कविता बोलकी                   आरती प्रभु ,सुरेश भट ,विठ्ठल वाघ                  शांता बाई ,पु.ल.आणि किती किती नावे घ्यावी                                प्रत्येकाचा बाज वेगळा ,               ...

     आत्ताच टोकियो आँलंपिक झाल , नंतर ज्यांना पदकं मिळाली त्यांच कौतुक व ज्यांना त्यात अपयश आल त्यांना बसल्या जागेवर शिकवण व भारत कसा या बाबतित अपयशी ठरतो ,आपल्या देशात खेळा साठी काहीच करत नाहीत इत्यादी दुशन.           चायना आपला शेजारी आणि म्हटल तर प्रतिस्पर्धी सगळ्याच बाबतित. तर हा देश कुठल्या प्रकारची स्पर्धा आणि कुठल्या लेव्हलची स्पर्धा करतो ,कुठल्या इर्षे पोटी आणि त्या साठी इतर व त्याच देशाचे नागरिक काय काय भोगतात हे सामान्य ,बापुड्या व ठराविकच बातम्या बघणारया लोकांना कुठे माहिती आहे नाहि का ?          आत्ता काहि पत्रकार जसे आपल्या देशाची काळी बाजु जाणतात ति जगा समोर आणतात तसच काहिस चीन च्या बाबतितही आहेच कि. कितीही लपवल तरी जस वुहान च वास्तव समोर आल तसच चीनच खेळातल्या या यशा मागच रहस्य काहि अभ्यासक व पत्रकारांच्या  पाठपुराव्याने समोर आल शिवाय सगळ्यांच्याच हातात असलेला हा मोबाइल पण बरीच स्टिंग आँपरेशन्स करत असतोच की.         सगळ्यांनीच वाचलय की नाही माहीत नाही पण चीन पहिल्या आँलंपिक मधे फार का...

   नाद आहे मज रान फुलांचा खुनाविती ते हिरवे डोंगर सळसळत्या वृक्षांची पाने  गाती मज कानात गाणे संथ वाहती शुभ्र नद्या त्या साद घालीती मज ह्रदया निवांत सांज अन मावळतिचा सुर्य नजारा भुलवितो शहरातिल झगमगाट सारा सुर्योदय रोजच फुलवितो  नव आशेचा मोर पिसारा

सायें ख्वोफ के ये कहाँ ले चले हमे हम तो हमारी ही जमी से परायें हो चले क्या खोया हमने इन बंदुको के सायों में दिनरात जल रहें धुँये और अंगारों में सायां हि मानो डर बन गया हमारा   पास से गुजरने वाला हर बम  हो   या हो गोलियों की बौछार          आदत बन गई          खुन के छिंटों से हर दिवार रंग गई     गली में कोई घर न बचा  जहाँ मौत कि दस्तक न हुँई       बच्चा हो या  बुढाँ हर शक्स डरा हूँआ        औरतो का तो  हाल बहोत ही बुरा हुँआ   अभी तो वो जरा डट के खडी थी   उम्मीद उसने भी अपने मन में भरी थी पर्दा नशीन ही सही नये हौसले पायें थे हाथ में उसने भी अब हथियार ऊँठायें थे            अब न हौसला रहाँ ना उम्मीद कोई            उजडी हुँई बस्तियों मे ं चिंखो की आवाज है          भागता हर शक्स जिसे कही और जिने की आँस है            बस्तियाँ और भी बस जायेंगी कँ...

   मे आज भी मांगता हूँ आजादि  जातीपाती के झंगडो से  धर्म के नाम पर हो रहे उन लहु के दंगो से |       मे आज भी चाहता हूँ आजादी बेटियों की जख्मों से और जलरही  दुल्हनों कि लाशों से      आज भी मांगता हूँ आजादि  मासुमों के आँसुओं से और  कुपोषीत मुरझायें हुए उनके शरिरोसे      आजादि आज भी चाहता हूँ में       किसानों कि बिगडी हालत  से     और लटकती हुँई उनकी लांशो से       आजादि मांगता हूँ आज भी               गंदी गलियों और             खड्डो भरे रास्तों से भी    आजादि चाहता हूँ आज भी        भ्रष्टाचारी नेताओं से  और उनके झुँटे वांदो से           फिर लडनि है लडाई  आजादि की              ईन समाज की बुराईयों से तभी जाके सफल होंगी कुर्बानीया उन विरों की          शहिदों की ...

  शिक्षण आणि संस्कारातले  काय आणि कसे द्यावे मुलांना मज न कळे ,मज न कळे,मज न कळे मी आई या युगातली मज पुढे हे प्रश्न किती?     संध्येची शुभंम करोती विसरली हि पिढी      काय देश प्रेम अन संस्कृतिची जोपासना    भरकटलेल्या या मनांनचा थांग काही कळेना सतत आपले इंग्रजाळलेले भाव अन आवडी नको पोहे हवा पित्झा,नको कविता रॅप हवा   देशी कापड ही त्यांना फँब इंडियातला हवा मौज कसली त्यांना वाटे ,फिरवीती फक्त मोबाईलवर बोटे कुठे चाललो ,कुठे हरवलो हे त्यांना ना काही कळते            काही म्हणती ,"मुले देवाघरची फुले"            काही म्हणती ओल्या मातीचे ते गोळे उमलु द्यावी त्या परी की? ठोकुन आकार द्यावा    काय करावे मज काही काही कळेना आता या लेकरां साठी रिती करावी कुठली ओंजळ  मज काही ही कळेना!

       हि चिमण्यांची नवी  टिम सध्या बागेत चिवचिव करतेय. या पिटुकल्या दिवसभरात चार पाच दा तरी येतात ,प्रत्येक वेळी विचारून ,"काकू आम्ही खेळू का बागेत?"       कधि कधि हातातल काम सोडून त्यांच्या बोलवण्यावर दारा पर्यंत जाण्याच जरा जीवावरच येत.      पण खर पाहता तो कधी सहजच लटकवलेला झोका इतक्या निरागस चेहरयांवर हसु फुलवतो आणि विशेष म्हणजे या मुलिंना काहि तास का होईना मोबाईल पासुन ,टि.व्हि.पासुन दुर ठेवण्यात यशस्वि होतो याचा जास्त आनंद व समाधानही वाटत.      मग फावल्या वेळात मी हि त्यांच निरीक्षण करत त्यांच्यात चाललेल्या निरागस संवादाचा आणि खेळाचा मनसोक्त पण लपून आनंद घेते.    मी त्यांच्या कडे बघतेय अस जाणवल की त्या थांबून जातात आणि मलाही त्यांच्या खेळात व्यत्यय आणल्याच वाईट वाटत.       आज सहजच यांनी (आमचे हे) सोमनाथ परबांच  " नदिला आला पुर,पुराला  पायरया शंभर  ,आनंदा येई बहार," अस काही तरी बालगीत लावल तर त्या मजेत नाचायला लागल्या.       आणि या फिंद्र्या( हे यांनी माझ्या ...

       क्षितीजावर उभे तरू हे          देई साक्ष मिलनाची  धरणी हिरवी अन ढगाळ अंबर बरसण्या आतुर ,ओथंबले ढग  तृप्त चराचर , तृप्त तरूवर हा आगळा , न शाल हिरवी पांघरली न दाटी फांद्याची झाली  नक्षी नवी चांदण्यांची लेवून  सजले जणू पोर्णिमेला अंबर    आकाशीचे तारे संभार ,या तरूचा अंगावर  झाले हे चांदण्यांचे झाड

    आज किचनच्या खिडकी समोरच बुलबुल ची जोडी सारखा गोंधळ घालत होति , एक उडून जायचा तर दुसरा यायचा ,मग पानांन खाली हालचाल दिसली तर नुकतर घरट बांधायला घेतल्याच दिसल.फांद्याच्या त्रिकोणात ,गवताचे धागे विणत हे सुरू झाल . येव्हाना बरयाच पक्ष्यांच्या घरट्यांची माहिती झालिय त्यात सुगरण बाई आणि शिंपी यांच काम जरा जास्तच किचकट ,जिद्दीच व सुबक असत .       तर कावळा ,सांळुखी ,पारवा ,चिमणी यांच आपल काटक्या ,वाळलेले गवत , कापुस कोंड्याच्या फळातला कापुस वा धागे अस जे अवेलेबल असेल त्यातुन अंडी देण्यासाठी सोईच अस घरट असत.      बुलबुलच पण बारीक, लांब गवताचे वाळलेले  धागे सद्रृष्य पाते विणुन जरास उथळ वाटी सारख घरट मी माझ्याNisarg thewa japuya gadya या चँनल वरच्या सुरूवातिच्या व्हिडीओज मधे चिकुच्या ,लिंबाच्या  झाडावरच्या  घरट्यांचे फोटो टाकले होते.          पण  खिडकितुन दिसणार घरट बघुन जरी आनंद झालाय तरी येणारया अंड्याच वा पिल्लांच भवितव्य धोक्यात आहे कारण ते मांजरींच्या सहज नजरेस पडणार व त्यांना पोहचायला अगदीच सोप्प आहे. ...